Tourilis(-african)
Torilis africana
Apiaceae Umbelliferae
Nom en français : Torilis pourpre.
Descripcioun :Aquéu Torilis, trachis dins li roucaio cauquiero e en ribo de camin. Es uno planto pulèu primo e ramificado en aut. Li fueio soun divisado en tres partido coume l'enflourejado ço que lou destrìo bèn de Torilis arvensis. Li fru, espinous, soun un pau poupre.
Usanço :Se counèis pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : 0,2 à 0,5 m
Fueio : coumpausado
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Torilis
Famiho : Apiaceae
Famiho classico : Umbelliferae
Ordre : Apiales
Coulour de la flour :
Blanco
Petalo : 5
Ø (o loungour) enflourejado : 15 à 30 mm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 700 m
Aparado : Noun
Abriéu à avoust
Liò : Roucaio
- Camin
- Garrigo
- Relarg dubert
Estànci : Termoumediterran à Coulinen
Couroulougi : Eurimediterrano-Africo-Sud
Ref. sc. : Torilis africana Spreng., 1815
(= Torilis purpurea (Ten.) Guss., 1827 )
Grando-amoureto
Briza maxima
Poaceae Graminaceae
Àutri noum : Pan-de-passeroun, Pan-de-tourdre.
Noms en français : Grande Amourette, Grande brize.
Descripcioun :La grando-amoureto trachis dins li relarg safrous, adounc majamen en Prouvènço séusouso. Li fueio an ges de péu e la lengueto èi pulèu longo, fai mai de 2 mm. Se recounèis à si gròssis espigo, de 7 à 20 flour, que pendoulon .
Usanço :F. Couplan (op.cit., p. 114) raporto qu'en Bousnìo es esta fa de bouiaco e de galeto emé li gran.
Port : Erbo
Taio : 10 à 60(80) cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Briza
Famiho : Poaceae
Famiho classico : Graminaceae
Ordre : Poales
Coulour de la flour :
Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) enflourejado : 11 à 40 cm
Flourido : Printèms
Sòu : Si
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Mai à jun
Liò : Terraire safrous
- Tepiero seco
- Camin
Estànci : Termoumediterran à Coulinen
Couroulougi : Subretroupicau
Ref. sc. : Briza maxima L., 1753